Πόνος στις αρθρώσεις των δακτύλων: αιτίες και θεραπεία

Επί του παρόντος, άτομα διαφορετικών ηλικιακών ομάδων έχουν διάφορες παθήσεις του καρδιαγγειακού συστήματος, του νευρικού συστήματος, των ρευματολογικών και των οστών. Οποιοσδήποτε σε οποιαδήποτε ηλικία μπορεί να αρρωστήσει. Όμως οι πιο συχνές ασθένειες είναι το μυοσκελετικό σύστημα. Αυτές οι ασθένειες μπορεί να εμφανιστούν τόσο σε ηλικιωμένους όσο και σε νεότερους. Οι μικρές αρθρώσεις προσβάλλονται συχνότερα, τέτοιες αρθρώσεις περιλαμβάνουν τους σχηματισμούς των χεριών και των ποδιών. Για ποιους λόγους πονάνε οι αρθρώσεις των οστικών δομών, τι προκαλεί πόνο στις αρθρώσεις των δακτύλων και πώς αντιμετωπίζεται;

Αιτιολογικό

Όταν εμφανιστεί πόνος στην περιοχή του χεριού, μέχρι κάποια στιγμή δεν του δίνουμε τη δέουσα προσοχή. εν τω μεταξύ, εμφανίζεται η εξέλιξη και η ανάπτυξη της νόσου. Ποιες ασθένειες μπορεί να προκαλέσουν πόνο στις αρθρώσεις των δακτύλων; Οι πιο συχνές ασθένειες των αρθρώσεων των οστών που μπορούν να προκαλέσουν επώδυνη προσβολή:

• Πολυοστεοάρθρωση αρθρώσεων των οστών.
• Αρθρίτιδα (ρευματοειδή ή ψωριασική).
• Επιδείνωση της ουρικής αρθρίτιδας.
• Τενοντίτιδα
• Ρυσάρθρωση.
• Τραυματισμός άκρου.
• Διαταραχή της μικροκυκλοφορίας.
• Παθολογία νευρικών απολήξεων ή σπονδυλικής στήλης.
• Μη έγκαιρη αντιμετώπιση χρόνιων παθήσεων.

Γιατί πονάνε οι αρθρώσεις των δακτύλων μου; Ο πόνος στις αρθρώσεις των δακτύλων σε διάφορες παθολογίες έχει διαφορετικές αιτίες. Ας εξετάσουμε λεπτομερώς τα χαρακτηριστικά του πόνου σε διάφορες παθολογίες.

Οστεοαρθρίτιδα

Όταν εμφανίζεται πολυοστεοάρθρωση, πόνος στις αρθρώσεις των δακτύλων μπορεί να εμφανιστεί τόσο σε άτομα κάτω των 45 ετών όσο και σε άτομα άνω των 55 ετών. Με αυτή την παθολογία, ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα είναι ότι όταν οι αρθρώσεις είναι κατεστραμμένες, εμφανίζονται οι κόμβοι του Heberden. Βρίσκονται στο πίσω μέρος της παλάμης, γεγονός που είναι επίσης χαρακτηριστικό του γεγονότος ότι σχηματίζονται με τον ίδιο τρόπο (στο δεξί και στο αριστερό χέρι ταυτόχρονα σε παρόμοια σημεία).

Οζίδια μπορεί να εμφανιστούν στις φάλαγγες των δακτύλων (πιο συχνά επηρεάζονται ο δείκτης και ο μεσαίος δάκτυλος). Είναι τη στιγμή του σχηματισμού ενός τέτοιου όζου που ο ασθενής μπορεί να αισθανθεί ένα δυσάρεστο αίσθημα καύσου, πόνος, πρήξιμο και ερυθρότητα. Πρώτα απ 'όλα, είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστεί η αρχική αιτία.

Ρευματοειδής αρθρίτιδα

Με τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, οι αρθρώσεις των δακτύλων πονάνε στο 6-7 τοις εκατό των περιπτώσεων. Η ασθένεια μπορεί να εμφανιστεί σε άτομα διαφορετικών ηλικιακών ομάδων, οι γυναίκες επηρεάζονται συχνότερα και σχηματίζεται σε φόντο συναισθηματικού στρες, μετά από κρυολογήματα, λοιμώξεις ή υποθερμία. Η ασθένεια ξεκινά με φλεγμονώδεις αλλαγές, στη συνέχεια η προσβεβλημένη άρθρωση διογκώνεται ελαφρά, ο πόνος επιδεινώνεται κατά την κάμψη των φαλαγγών του δεξιού και του αριστερού χεριού. Η βλάβη είναι συνήθως συμμετρική και μπορεί να εμπλέκονται και άλλες αρθρώσεις, ακόμη και μεγάλες.

Η παθολογία έχει φλεγμονώδη φύση του πόνου (ενισχύεται τη νύχτα και το πρωί, και τη μέρα και το βράδυ η επίθεση του πόνου υποχωρεί ελαφρά). Εκτός από αυτά τα συμπτώματα, ο ασθενής αισθάνεται αίσθημα αδυναμίας, έχει πυρετό και μπορεί να έχει ρίγη. Η θεραπεία πρέπει να στοχεύει στη θεραπεία της υποκείμενης νόσου.

Ψωρίαση

Στο 5% των περιπτώσεων μπορεί να εμφανιστεί πόνος λόγω ψωριασικής αρθρίτιδας. Προσβάλλονται άτομα μεταξύ 20 και 50 ετών που έχουν δερματικές βλάβες (ψωριασικές πλάκες). Η ιδιαιτερότητα της φλεγμονώδους διαδικασίας είναι ότι η ασθένεια έχει αξονική φλεγμονή (όλες οι αρθρώσεις του προσβεβλημένου δακτύλου πονάνε). Το δέρμα πάνω από μια τέτοια άρθρωση έχει μπορντώ χρώμα.

Η φλεγμονή μπορεί να επηρεάσει τις αρθρώσεις των οστών του δεξιού ή του αριστερού χεριού, αλλά πολύ σπάνια και τα δύο ταυτόχρονα, γεγονός που υποδηλώνει την ασυμμετρία της.

Αρθρίτιδα

Η ουρική αρθρίτιδα ευθύνεται για τον πόνο σε λιγότερο από 4% των περιπτώσεων. Εμφανίζεται συχνότερα στους άνδρες, πιο συχνά εμφανίζεται με βλάβη στο μεγάλο δάκτυλο του ποδιού και στη συνέχεια επηρεάζει άλλες αρθρώσεις. Εμφανίζεται σε ηλικίες από 20 έως 50 ετών. Στα χέρια, η ασθένεια αναπτύσσεται από βλάβη στον αντίχειρα (σπάνια από το μικρό δάχτυλο), στη συνέχεια εξαπλώνεται σε άλλες αρθρώσεις, ο πόνος επιδεινώνεται τη νύχτα, γεγονός που διαταράσσει τα πρότυπα ύπνου και την ποιότητα, ο αντίχειρας αποκτά κόκκινη απόχρωση και γίνεται ζεστός στην αφή.

Η διάρκεια μιας οξείας προσβολής μπορεί να φτάσει έως και τις 12 ημέρες, στη συνέχεια ο πόνος υποχωρεί. Η παροξυσμική πορεία του συνδρόμου του πόνου είναι χαρακτηριστικό αυτής της ασθένειας.

Τραυματισμοί

Οι τραυματισμοί και τα εξαρθρήματα των άκρων παίζουν σημαντικό ρόλο όταν πονάνε τα δάχτυλα. Όταν ο ιστός του χόνδρου είναι κατεστραμμένος, λαμβάνει χώρα σταδιακή αναγέννησή του, αλλά δεν θα υπάρχει πλέον πλήρης και πανομοιότυπος χόνδρος. σε κάθε περίπτωση θα έχει ελάττωμα του ενός ή του άλλου βαθμού. Αρχικά, μπορεί να μην εμφανιστούν συμπτώματα, αλλά σταδιακά ο ιστός του χόνδρου φθείρεται και δεν εκτελεί πλέον πλήρως τις λειτουργίες του, γεγονός που οδηγεί σε πόνο (ο πόνος εμφανίζεται πιο νωρίς όταν επηρεάζεται το μικρό δάχτυλο).

Άλλες ασθένειες

Η τενοντίτιδα του De Carvin προκαλεί πόνο σε ποσοστό 2-3% και περιλαμβάνει μια φλεγμονώδη διαδικασία στον μυϊκό ιστό του αντίχειρα. Συνήθως, ο πόνος εμφανίζεται στη βάση της άρθρωσης. είναι αυθόρμητο ή προκαλείται από υπερφόρτωση, εντείνεται με κάμψη και έκταση (δεν εμφανίζεται πόνος στην περιοχή από τον δείκτη έως το μικρό δάχτυλο).

Με τη ριζάρθρωση, ο αντίχειρας στο χέρι πονάει, εμφανίζεται παθολογία της άρθρωσής του, τις περισσότερες φορές εκδηλώνεται σε συνδυασμό με πολυοστεοάρθρωση, λιγότερο συχνά ανεξάρτητα. Προκαλείται από ισχυρό σταθερό φορτίο. Είναι δύσκολο να διαγνωστεί η ασθένεια από την τενοντίτιδα του de Carvin. Αλλά με αυτήν την παθολογία, ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι η παραμόρφωση των οστών των δακτύλων, η οποία είναι σαφώς ορατή στην ακτινογραφία του χεριού.

Θεραπεία

Η έγκαιρη, και το πιο σημαντικό, η σωστά συνταγογραφημένη θεραπεία θα βοηθήσει στην αποφυγή του πόνου στα τελευταία στάδια της ζωής. Η πρόληψη των ρευματολογικών παθήσεων είναι ένα σημαντικό σημείο για τη διατήρηση του ίδιου βιοτικού επιπέδου. Τι να κάνετε όμως και πώς να αντιμετωπίσετε την ασθένεια εάν εμφανιστεί ή επιδεινωθεί;

Οι θεραπευτικές μέθοδοι θα πρέπει να έχουν ολοκληρωμένο αποτέλεσμα, να λύνουν αρκετά προβλήματα και να προάγουν την αποκατάσταση του κατεστραμμένου ιστού.

Πρώτα απ 'όλα, είναι απαραίτητο να γίνει σωστή διάγνωση της αιτίας της νόσου και, στη συνέχεια, να προσδιοριστεί ποια μέθοδος θεραπείας (ιατρική ή χειρουργική).

Φαρμακευτική θεραπεία

Η πιο κοινή ομάδα φαρμάκων που μπορούν να μειώσουν ή να σταματήσουν εντελώς τον πόνο είναι τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ). Εκτός από την αναλγητική δράση, έχουν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.

Η φαρμακευτική ουσία μπορεί να εφαρμοστεί ανεξάρτητα, λαμβάνοντας υπόψη τις διαθέσιμες οδηγίες.

Για την αρθρίτιδα, όταν πονάνε οι αρθρώσεις των χεριών, συνταγογραφούνται γλυκοκορτικοστεροειδή φάρμακα (GCS). αυτή η ομάδα έχει αντιφλεγμονώδη δράση, η οποία σταματά αμέσως την επίθεση πόνου. Για να ενισχυθεί το θεραπευτικό και αναγεννητικό αποτέλεσμα, χρησιμοποιούνται διάφορα έλαια και κρέμες. θα βοηθήσουν επίσης στην ανακούφιση του πόνου σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Οι φυσιοθεραπευτικές μέθοδοι θεραπείας και πρόληψης είναι ευρέως διαδεδομένες. Οι πιο δημοφιλείς μέθοδοι είναι:

1. Φωνοφόρηση.
2. Θεραπεία εξαιρετικά υψηλής συχνότητας (UHF).
3. Υπέρυθρη και υπεριώδης ακτινοβολία.
4. Εκτέλεση γυμναστικών ασκήσεων.
5. Θεραπευτικό και επανορθωτικό μασάζ.
6. Μέτρια σωματική δραστηριότητα.

Χειρουργική θεραπεία

Αυτή η μέθοδος είναι ριζική και χρησιμοποιείται ήδη στα τελευταία και προχωρημένα στάδια της νόσου. Η χειρουργική επέμβαση πραγματοποιείται με χρήση προσθετικών, αντικαθιστώντας τις αρθρικές επιφάνειες ή αποκαθιστώντας τη ροή του αίματος.