Αρθογραφία - Ποιες είναι αυτές οι αιτίες, τα σημεία, τα συμπτώματα, ο βαθμός και η θεραπεία της αρθρίτιδας των αρθρώσεων

Η αρθρέωση των αρθρώσεων είναι μια πολύπλοκη δυστροφική ασθένεια που συνδέεται με την καταστροφή ιστών χόνδρου μέσα στις αρθρώσεις. Αυτή η παθολογική διαδικασία είναι η πιο κοινή ασθένεια των αρθρώσεων σε όλο τον κόσμο. Η αρθρέωση εκδηλώνεται από τον πόνο, την πρωινή δυσκαμψία και τον περιορισμό της κινητικότητας. Η σταδιακή εξέλιξη των συμπτωμάτων είναι χαρακτηριστική, ωστόσο, ο ρυθμός ανάπτυξης της νόσου μπορεί να είναι διαφορετικός.

Η διάγνωση γίνεται με βάση τα αποτελέσματα της αναάμικης, της κλινικής εξέτασης και της ακτινογραφίας. Η θεραπεία της αρθρίσεως είναι συνήθως συντηρητική: θεραπεία άσκησης, αντιφλεγμονώδη φάρμακα, φυσιολογία, αποκλεισμός κ.λπ.

Θα εξετάσουμε λεπτομερέστερα τι είναι αυτή η ασθένεια και πώς να την αντιμετωπίσουμε, θα εξετάσουμε περαιτέρω στο άρθρο.

Τι είναι η αρθρίωση;

Η αρθρίωση είναι εκφυλιστικές αλλαγές στη δομή των αρθρώσεων, οι οποίες συνοδεύονται από πόνο και ορατή παραμόρφωση. Το δεύτερο όνομα της νόσου, η οποία χρησιμοποιείται στη διεθνή ταξινόμηση - οστεοαρνία.

Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από αργή εξέλιξη, αν και μπορεί να επιταχυνθεί από ορισμένους εξωτερικούς παράγοντες. Όλα εξαρτώνται από τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά του σώματος, την ανθρώπινη ασθένεια και τη μέθοδο της ζωτικής δραστηριότητας.

Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, η αρθρίτιδα είναι άρρωστη με το 6,5-12% του πληθυσμού του πλανήτη. Κυρίως οι άνθρωποι άνω των 65 ετών (62-85% των περιπτώσεων) υποφέρουν. Υπάρχει μια τάση να "αναζωογονούνται" την παθολογία: σε διάφορες χώρες περίπου το 30-35% των ασθενών είναι άτομα ηλικίας 45-65 ετών και το 2-3% της ηλικίας 20-45 ετών.

Οι άνθρωποι που είναι ελάχιστα εξοικειωμένοι με την ιατρική πιστεύουν ότι η αρθρίτιδα και η αρθρίτιδα είναι το ένα και το αυτό. Στην πραγματικότητα, αυτό δεν συμβαίνει, διότι στην πρώτη περίπτωση η ασθένεια είναι οξεία φλεγμονώδης και στο δεύτερο - ένα μακρύ, λιγότερο έντονο χρόνιο.

Πληκτρολογώ

Η διατύπωση της διάγνωσης για την αρθρίωση μπορεί να είναι διαφορετική, αν και η ουσία της νόσου είναι η ίδια. Τις περισσότερες φορές, οι ερωτήσεις και η παρεξήγηση των ασθενών σχετίζονται με διάφορους όρους τερματισμού της αρθρίσεως:

• Η αρθροσαρθρίτιδα είναι μια κλασική αρθρίωση, στην οποία προφέρεται μια φλεγμονώδη διαδικασία.
• Η οστεοαρνθεσία είναι απολύτως η ίδια με την αρθρίωση.
• παραμόρφωση (οστεοαρνθεσία) - τα SO -αποκαλούμενα καθυστερημένα στάδια της νόσου, τα οποία εκδηλώνονται με παραμόρφωση και κλείσιμο της άρθρωσης.
• Κοκσάρωση - Συντομευμένος όρος που υποδηλώνει τη βλάβη της άρθρωσης του ισχίου.
• Η γοναριδία είναι ένας συντομευμένος όρος που σημαίνει "αρθρέωση της άρθρωσης του γόνατος".
• Η σπονδυλορθρίωση είναι η βλάβη της αρθρίτιδας των μικρών αρθρώσεων της σπονδυλικής στήλης.

Υπάρχουν πολλές ποικιλίες αυτής της νόσου. Η ταξινόμηση μπορεί να συμβεί με βάση τον εντοπισμό των πληγέντων περιοχών και ανάλογα με τις αιτίες της νόσου.

Τύποι αρθρώσης ανάλογα με τον εντοπισμό:

• Γόνατο
• Αρθρώσεις ισχίου
• Αυχένιος
• Βραχιόνιος
• Χέρια και δάχτυλα
• Σπονδυλική στήλη
• Αστράγαλος
• Πρωτογενή πολυοστεοαρνθεσία

Ανάλογα με τον αριθμό των εμπλεκόμενων αρθρώσεων, διακρίνονται οι ακόλουθες ποικιλίες:

• Μονοαρθρία.
• Ολιγιοαρθρία - Δεν επηρεάζονται περισσότερες από 2 αρθρώσεις.
• Πολυάρθρωση - Συμμετέχει από 3 αρθρικές ομάδες.

Ο βαθμός βλάβης στην άρθρωση

Βαθμός αρθρίσεως	Συμπτώματα
1 βαθμός	Το πρώτο στάδιο της αρθρθείσας - δεν υπάρχουν έντονες μορφολογικές αλλαγές, μόνο η σύνθεση του αρθρικού υγρού διαταράσσεται. Η εφοδιαστική υγρή χειρότερη στον χόνδρο ιστό με θρεπτικά συστατικά, η αντίσταση του χόνδρου σε συμβατικά φορτία μειώνεται. Λόγω της υπερφόρτωσης των αρθρικών επιφανειών, εμφανίζεται φλεγμονή, εμφανίζεται ο πόνος.
2 μοίρες	Η άρθρωση καταστρέφεται. Σχηματίζονται οστεοφυτικά. Ο πόνος κατά τη διάρκεια των φορτίων και της κίνησης γίνεται ισχυρότερη, ακούγεται μια χαρακτηριστική κρίση σε πληγείσες θέσεις.
3 μοίρες	Αυτό είναι το πιο σοβαρό στάδιο ανάπτυξης αυτής της νόσου. Υπάρχει μια παθολογική αλλαγή στις τοποθεσίες των επώδυνων αρθρώσεων. Συμβαίνει φλεγμονή. Ο ασθενής αισθάνεται ακαμψία όταν κινείται, καθώς οι μύες δεν μπορούν να συρρικνωθούν πλήρως και να εκπληρώσουν τις λειτουργίες τους.

Αιτιολογικό

Ο σχηματισμός της αρθρθείσας διευκολύνεται από δύο αιτίες - το φορτίο και την απουσία πλήρους διατροφής που παρέχει βιταμίνες, μέταλλα για αποκατάσταση ιστών. Οι αρθρώσεις κάθε ατόμου φέρουν φορτίο. Οι αθλητές και οι χορευτές, με φυσική εργασία, το φορτίο στα πόδια τους είναι μεγαλύτερο, πράγμα που σημαίνει ότι οι αρθρώσεις των οστών φθάνουν γρηγορότερα και απαιτούν διατροφή υψηλής ποιότητας. Με έναν ήρεμο τρόπο ζωής, η συσκευή υποστήριξης φθάνει πιο αργά, αλλά απαιτεί επίσης περιοδική ανανέωση των υφασμάτων.

Πρωτογενή αρθρίτιδα

Αυτός ο τύπος συνδέεται συχνότερα με την έμφυτη κατωτερότητα και την τάση του χόνδρου σε βλάβη και καταστροφή ως αποτέλεσμα των μεταβολικών διαταραχών. Οι πιο συνηθισμένες αιτίες που προκαλούν αυτήν την ασθένεια:

• κληρονομική και γενετική.
• εμμηνόπαυση;
• Συχνές και, με την πρώτη ματιά, μικροί τραυματισμοί (για παράδειγμα, μεταξύ των αθλητών).

Δευτερογενής αρθρίωση

Ο δευτερεύων τύπος παραμορφώνει συχνότερα και προχωράει στο πλαίσιο της μείωσης της σταθερότητας του χόνδρου στο συνηθισμένο φορτίο. Η ανάπτυξη αυτής της παθολογίας διευκολύνεται από:

• τραυματισμούς ·
• ευσαρκία;
• αδυναμία των συνδέσμων και των μυών.
• αρθρίτιδα.

Με την ηλικία, η προδιάθεση για την ασθένεια αυξάνεται. Μετά από 70 χρόνια, η αρθρέωση διαγιγνώσκεται με κάθε δεύτερο συνταξιούχο. Δεδομένου ότι το μέγιστο φορτίο πέφτει στα πόδια (ένα άτομο κινείται - βόλτες, στέκεται, τρέχει, άλματα), τότε είναι εδώ ότι τα πρώτα σημάδια σχηματίζονται.

Σημεία και συμπτώματα αρθρίσεως

Η αρθρέωση ανήκει στην κατηγορία των χρόνιων ασθενειών. Μερικές φορές η ασθένεια μπορεί να διαρρεύσει ανεπαίσθητα για χρόνια, μόνο περιστασιακά υπενθυμίζοντας τον πόνο στην άρθρωση στην άρθρωση ή αμήχανη κίνηση. Αλλά συμβαίνει επίσης ότι η ασθένεια αναπτύσσεται γρήγορα σε ένα σοβαρό στάδιο σε λίγους μόνο μήνες.

Σε κάθε περίπτωση, είναι σημαντικό να θυμόμαστε, αν δεν αντιμετωπίζετε την ασθένεια, τα συμπτώματά της θα αυξηθούν με την πάροδο του χρόνου, επιδεινώνοντας την ποιότητα ζωής και σε σοβαρές περιπτώσεις - οδηγώντας σε αναπηρία και ακινητοποίηση.

Συμπτώματα με αρθρίτιδα των αρθρώσεων:

• Πόνος. Οι οδυνηρές αισθήσεις με την αρθρίωση προφέρονται, ειδικά μετά από διάφορα είδη φορτίων. Όταν ένα άτομο έρχεται σε κατάσταση ειρήνης, μετά από λίγο, οι δυσάρεστες αισθήσεις εξαφανίζονται. Ο εντοπισμός του πόνου εμφανίζεται απευθείας στον τόπο όπου έχουν σημειωθεί αλλαγές στις συνήθεις δομές του σώματος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο πόνος στην αρθρίωση μπορεί να συμβεί όταν ένα άτομο στηρίζεται, είναι εντελώς χαλαρή. Φαίνονται πολύ απότομα και έντονα, τα οποία μπορούν να συγκριθούν με τον οδοντικό πόνο. Τις περισσότερες φορές αυτό συμβαίνει το πρωί.
• Το δεύτερο σημάδι της αρθρίσεως είναι μια κρίση, αλλά δεν πρέπει να συγχέετε αυτό το σύμπτωμα με το συνηθισμένο κλικ των αρθρώσεων, το οποίο βρίσκεται σε σχεδόν κάθε άτομο και δεν φέρνει δυσφορία. Μια κρίση στην ασθένεια χαρακτηρίζεται από ακαθάριστο και ξηρό ήχο, φέρνει πόνο και σοβαρή δυσφορία. Με την ανάπτυξη της νόσου, το σύμπτωμα γίνεται όλο και πιο ξεχωριστό και οδυνηρό.
• Μείωση της κινητικότητας της άρθρωσης. Θεωρείται επίσης ένα από τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της αρθλωμάτων, αλλά φαίνεται ήδη στο στάδιο της ενεργού εξέλιξης της νόσου. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης της αρθρίσεως, συμβαίνει η ανάπτυξη/βλάστηση των νεοπλάσματος των οστών, γεγονός που οδηγεί σε σπασμούς μυϊκού ιστού, μειώνοντας τον αυλό στην τσάντα της άρθρωσης - ο περιορισμός της κίνησης σε αυτό το μέρος είναι εγγυημένος.
• Κοινή παραμόρφωση. Η τροποποίησή του καθορίζεται από το γεγονός ότι τα οστεοφυτικά αναπτύσσονται στην επιφάνεια των οστών και φτάνει το αρθρικό υγρό. Αν και η παραμόρφωση είναι ένα από τα τελευταία συμπτώματα, όταν η αρθρέωση έχει χτυπήσει την άρθρωση σε μεγάλο βαθμό.
• Αλλαγές στον τόνο των μυών. Αρχικά, ειδικά με έντονο πόνο, οι πειαρτικοί μύες είναι αντανακλαστικά τεταμένες. Στο μέλλον, καθώς χάνεται η κινητική δραστηριότητα, η ατροφία των μυών.
• Δερματικές εκδηλώσεις. Ένα προαιρετικό σημάδι. Στα αρχικά στάδια, είναι δυνατή η ερυθρότητα του δέρματος στην προβολή της άρθρωσης. Στο μέλλον, καθώς η αρθροποίηση και η ατροφία των μυών εξελίσσεται, το δέρμα γίνεται χλωμό, γίνεται ξηρό, χρωματισμένο.

Οι αρθρώσεις που η αρθρόμηση επηρεάζει συχνότερα:	Λιγότερο συχνά υπέφερε:
Γόνατο Ισχίο Βραχιόνιος Αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης (σπονδυλλανδία)	Αστράγαλος Μικρές αρθρώσεις του χεριού Τόπος Καρπός χεριού

Επιπλοκές

Εάν η αρθρέωση δεν παρέχει την κατάλληλη προσοχή, με την πάροδο του χρόνου και όχι για να αντιμετωπίσει σωστά, αυτό μπορεί να οδηγήσει όχι μόνο στην πλήρη καταστροφή της άρρωσης, αλλά και σε μια αλλαγή στη βιομηχανική της σπονδυλικής στήλης, γεγονός που την καθιστά κήλες στους μεσοσπονδύλους δίσκους και την ανάπτυξη της αρθρουσίας σε άλλες, ώστε να ξεκινούν ακόμα οι υγιείς αρθρώσεις.

Ο κίνδυνος πρόωρης μεταχείρισης οποιουδήποτε τύπου αρθλωμάτων έγκειται στις επιπλοκές που σχετίζονται με αυτήν, αρνητικές συνέπειες:

• Οι φλεγμονώδεις αρθρώσεις παραμορφώνονται και σταδιακά καταστρέφονται.
• Οι κινήσεις καθίστανται περιορισμένες, η κινητικότητα των αρθρώσεων είναι εν μέρει ή εντελώς περιορισμένη.
• Η σπονδυλική στήλη διαταράσσεται.
• Δημιουργούνται οι Hernias interdiscount.
• Η νευραλγία αναπτύσσεται.
• Το βιοτικό επίπεδο του ασθενούς με αρθρίωση μειώνεται.
• Το άτομο γίνεται απενεργοποιημένο.

Διάγνωση

Πρώτα απ 'όλα, προσπαθούν να δουν διαρθρωτικές αλλαγές στις πληγείσες περιοχές, για να αξιολογήσουν τη σοβαρότητα και τον επιπολασμό τους. Επίσης, πρέπει να προσδιοριστούν οι μεταβολικές διαταραχές στο σώμα, οι οποίες έχουν γίνει ένα ευνοϊκό υπόβαθρο για την εμφάνιση της αρθρίσεως. Ως εκ τούτου, το σύνολο της έρευνας αποτελείται από τα ακόλουθα συμβάντα:

• Ακτινογραφία.
• Μαγνητική τομογραφία συντονισμού.
• Μελέτη υπερήχων.
• Αρθροσκόπηση.
• Βιοχημικές εξετάσεις αίματος (ορμονικό φάσμα, δείκτες φλεγμονής, μεταβολισμός ασβεστίου, ρευματόν).

Λαμβάνοντας υπόψη τα ακτινολογικά χαρακτηριστικά, οι εμπειρογνώμονες στον τομέα της ορθοπεδικής και της τραυματικής διακρίνουν τα ακόλουθα στάδια της αρθρίσεως (ταξινόμηση του Kellgren-Lawrence):

• Στάδιο 1 (αμφίβολη αρθρίωση) - Υποψία στένωσης του χάσματος των αρθρώσεων, τα οστεοφυτά απουσιάζουν ή είναι διαθέσιμα σε μικρή ποσότητα.
• Στάδιο 2 (Soft) - Υποψήφια στένωσης του χάσματος των αρθρώσεων, οι οστεοφύτες καθορίζονται σαφώς.
• Στάδιο 3 (Μέτρια) - Μια σαφής στένωση του χάσματος των αρθρώσεων, υπάρχουν σαφώς εκφρασμένα οστεοφυτικά, είναι δυνατές παραμορφώσεις των οστών.
• Στάδιο 4 (σοβαρή αρθρίωση) - Μια έντονη στένωση του χάσματος των αρθρώσεων, μεγάλων οστεοφυτών, έντονων οστικών παραμορφώσεων και οστεοσκλήρυνσης.

Σημείωση: Η πορεία της υπό εξέταση ασθένειας είναι πολύ αργή και στο πρώτο στάδιο μπορεί να μην χαρακτηρίζεται από οποιαδήποτε συμπτώματα καθόλου και ο ασυνεπής πόνος στις αρθρώσεις και η αυξημένη κόπωση μπορεί να είναι εγγενή ακόμη και σε υγιείς ανθρώπους με μεγάλη σωματική άσκηση. Ως εκ τούτου, η ανεξάρτητη διάγνωση της αρθρίσεως είναι σχεδόν αδύνατη.

Πώς να θεραπεύσετε την αρθρώσεις των αρθρώσεων

Αρχές θεραπείας της αρθρίσεως:

• εξαλείφουν τα υπερβολικά φορτία στις αρθρώσεις.
• Θεραπεία με αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά χάπια. Επίσης, σε πολύπλοκη θεραπεία, τα χονδροπροστατευτικά χρησιμοποιούνται ενεργά για την αρθρίωση.
• Φυσιοθεραπεία Φυσική Αγωγή.
• θεραπεία με σανατόριο ·
• μαγνητοθεραπεία, ηλεκτροθεραπεία, θεραπεία με λέιζερ, θεραπεία κυματισμού κρούσης.
• ενδο -αρμονική οξυγονοθεραπεία.
• intraosseous αποκλεισμός?
• Είναι σημαντικό να επιλέξετε τη σωστή διατροφή για την αρθρίτιδα.

Μεθόδους φαρμάκων

Πώς να θεραπεύσετε την αρθρίωση με τα ναρκωτικά; Αυτό το ζήτημα είναι το πιο συνηθισμένο μεταξύ των ασθενών. Η θεραπεία πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας τρεις ομάδες φαρμάκων:

1. Χονδροπροστατευτές. Τα φάρμακα αυτής της ομάδας αποκαθιστούν τον υαλώδη χόνδρο, καθώς περιέχουν τα συστατικά που αποτελούν μέρος του. Συνιστάται από όλους τους ασθενείς με τη μορφή μακροπρόθεσμου χαρτιού (μαθήματα 3-4 μηνών 2 φορές το χρόνο). Χρησιμοποιήστε δισκία και κάψουλες.
2. Ορμονικά κορτικοστεροειδή. Αυτή η ομάδα φαρμάκων είναι πιο αποτελεσματική κατά την περίοδο της επιδείνωσης της αρθρίσεως. Τις περισσότερες φορές γίνονται ενδομυϊκές ενέσεις. Αλλά μια παρόμοια κατηγορία φαρμάκων στα φαρμακεία εκπροσωπείται επίσης με τη μορφή πτερυγίων, αλοιφών - χρησιμοποιούνται μόνο εξωτερικά, μπορείτε να περιμένετε ένα αρκετά γρήγορο και ισχυρό αποτέλεσμα.
3. Η χρήση μη -ειδικών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων προκειμένου να μειωθεί ο πόνος και να εξαλείψει τη φλεγμονώδη διαδικασία.
4. Ενέσεις. Τα φάρμακα έγχυσης σταματούν γρήγορα τον πόνο, μειώνουν τα ενεργά συμπτώματα. Η ενδομυϊκή, ενδοφλέβια ή ενδογενή χορήγηση του φαρμάκου πρέπει να πραγματοποιείται μόνο από ιατρικό εργαζόμενο. Αυτά τα κεφάλαια δεν είναι σε θέση να σώσουν τον ασθενή από την αιτία της ανάπτυξης της νόσου, αλλά να μειώσουν αποτελεσματικά τις αρνητικές του εκδηλώσεις.

Από άλλα φάρμακα για τη θεραπεία της αρθρίσεως χρησιμοποιούνται φάρμακα:

• βελτίωση του αίματος στις αρθρώσεις ·
• Βελτίωση της παροχής ιστών άρθρωσης οξυγόνου - βιταμίνες "Β".
• ενεργώντας στο μεταβολισμό στον χόνδρο.
• απευαισθητοποιητικοί παράγοντες που μειώνουν την αντιδραστικότητα του σώματος.
• Συνθετικές ορμόνες των επινεφριδιακών αδένων.

Χειρουργική θεραπεία

Οι χειρουργικές μέθοδοι συνεπάγονται δύο τρόπους για την επίλυση του προβλήματος:

1. Η αρθροσκόπηση είναι μια επιχείρηση που διεξάγεται σε μια επώδυνη άρθρωση. Μέσα από την παρακέντηση, εισάγεται μια ειδική βελόνα, η οποία αφαιρεί τις κατεστραμμένες περιοχές και γυαλίζει την πληγείσα περιοχή.
2. Η προσθετική είναι μια πολύπλοκη επιχείρηση, η οποία συνίσταται στην αφαίρεση των κατεστραμμένων αρθρώσεων και στην ενσωμάτωση ενός νέου. Η σύγχρονη ορθοπεδική βγήκε πολύ προς τα εμπρός, απελευθερώνοντας νέες, βελτιωμένες προθέσεις που σπάνια απορρίπτονται από το σώμα και η φθορά τους δεν προκαλεί δυσφορία.

Θεραπεία άσκησης για αρθρίωση

Η ιατρική φυσική αγωγή χρησιμοποιείται για την αρθρίωση στο υποξεία στάδιο. Τα κύρια καθήκοντα της θεραπείας άσκησης:

• ορθοπεδική διόρθωση (εξάλειψη ελαττωμάτων των προσβεβλημένων άκρων).
• μείωση του στατικού φορτίου στις αρθρώσεις.
• Βελτίωση της κινητικότητας της άρθρωσης ή της πρόληψης της επιδείνωσής της.

Η γυμναστική Digoen και μια σειρά από ασκήσεις για τους άλετους μυς και τις αρθρώσεις πραγματοποιούνται. Οι ασκήσεις για τις προσβεβλημένες αρθρώσεις εκτελούνται σε μια θέση ξαπλωμένου, στο πλάι ή στο πίσω μέρος, καθισμένοι. Εναλλάσσονται με ασκήσεις αναπνοής που βοηθούν στη χαλάρωση των μυών. Ο ασθενής εκτελεί κινήσεις στην πληγείσα άρθρωση ανεξάρτητα ή με τη βοήθεια ενός εκπαιδευτή.

Κατά τη διάρκεια των τάξεων, η εμφάνιση του πόνου δεν πρέπει να επιτρέπεται. Οι ασκήσεις εκτελούνται με αργό ρυθμό και μόνο μετά την εξάλειψη οξείας συμπτώματα. Πρέπει να αποφεύγονται οι ξαφνικές και μεγάλες κινήσεις πλάτους, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει δυσάρεστες αισθήσεις.

Η φυσική αγωγή πρέπει να ασχολείται με την επίβλεψη ενός γιατρού και μετά την απόκτηση των απαραίτητων δεξιοτήτων, μπορείτε να ξεκινήσετε ασκήσεις στο σπίτι.

Φυσιοθεραπεία και χειρωνακτική θεραπεία

Η χρήση αυτών των μεθόδων θεραπείας δίνει πολύ καλά αποτελέσματα στα αρχικά στάδια της αρθρίσεως.

1. Η χειρωνακτική θεραπεία θα πρέπει να πραγματοποιείται μόνο από έναν έμπειρο γιατρό που έχει αποδειχθεί στη θεραπεία των αρθρικών παθολογιών. Για παράδειγμα, στη θεραπεία της αρθρίδας της άρθρωσης του γόνατος, η χειρωνακτική θεραπεία μαζί με την εκχύλιση του άκρου, οι ενδοεπιχειρησιακές ενέσεις και η λήψη χονδροπροστατευτών μπορούν να βάλουν γρήγορα τον ασθενή στα πόδια του.
2. Η φυσιοθεραπεία χρησιμοποιείται ως βοηθητική θεραπεία για την επιτάχυνση της περιόδου αποκατάστασης. Ο κύριος στόχος τους είναι να μειώσουν τη φλεγμονή και να επιταχύνουν την αναγέννηση των ιστών. Τέτοιες διαδικασίες όπως: λέιζερ και κρυοθεραπεία, θερμική επεξεργασία- ωζοκετότη, λουτρά λάσπης, θεραπεία παραφίνης και UOFs χρησιμοποιούνται ευρέως.

Διατροφή και διατροφή

Η δίαιτα με αρθρίτιδα των αρθρώσεων αποσκοπεί στη διόρθωση των μεταβολικών διεργασιών, στο σωματικό βάρος, στην αποτροπή μη αναστρέψιμων μεταβολών στον χόνδρο υαλίνης των αρθρώσεων, τη μείωση της φλεγμονώδους διεργασίας και την ενίσχυση των δομών των αρθρώσεων του συνδετικού ιστού. Δεν υπάρχει ειδική δίαιτα με την αρθρέωση των αρθρώσεων. Οι ακόλουθες αρχές βασίζονται στη θεραπευτική διατροφή:

1. Τα τρόφιμα πρέπει να είναι φυσιολογικά γεμάτα και ισορροπημένα με υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνες και ορυκτά. Η ενεργειακή αξία της διατροφής για ασθενείς με φυσιολογικό βάρος θα πρέπει να αντιστοιχεί στη μέση τιμή της ημερήσιας κατανάλωσης ενέργειας και να μην υπερβαίνει την.
2. Η χρήση του αλατιού περιορίζεται σε 5-8 g/ημέρα, καθώς και αλατισμένα προϊόντα (αλάτι, κονσερβοποιημένα τρόφιμα, μάρκες, αλατισμένα ψάρια).
3. Η χρήση του ελεύθερου υγρού πρέπει να αυξηθεί σε 2-2,5 l/ημέρα.
4. Είναι απαραίτητο να αποκλειστεί η επεξεργασία προϊόντων χρησιμοποιώντας το τηγάνισμα. Τα τρόφιμα πρέπει να ψήνονται, να έχουν ατμό, να μαγειρεύουν ή να μαγειρεύουν.
5. Πρέπει να μεταβείτε σε συχνή, κλασματική διατροφή.
6. Τα τρόφιμα πρέπει να λαμβάνονται σε μικρές μερίδες, οι οποίες θα αποκλείουν την υπερκατανάλωση και την αύξηση του βάρους.

Με την αρθρέωση, απαγορεύεται η χρήση μιας σκληρής ακραίας διατροφής. Δεδομένου ότι σε αυτόν τον τύπο διατροφής το σώμα αποβάλλει μια μεγάλη ποσότητα υγρού, η οποία, με τη σειρά του, ξεπλύνει το ασβέστιο και το κάλιο από τα οστά και τις αρθρώσεις.

Χρήσιμα προϊόντα:

• Ψάρια και θαλασσινά, καρύδια, λινάρι, ως πηγή ωμέγα - 3.
• Χαμηλό κρέας και ζελέ.
• Προϊόντα πλούσια σε βιταμίνη Ε, D, C, Α και ομάδες Β. Αυτά είναι φρέσκα φρούτα, λαχανικά και μούρα. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για χρήση: τεύτλα, ντομάτες, καρότα, λάχανο, βατόμουρα, όσπρια, μπανάνες, πορτοκάλια, μήλα και ψωμί ολικής αλέσεως.
• Τζίντζερ και άλλα μπαχαρικά.
• Το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα αποτελούν εξαιρετική πηγή ασβεστίου.
• Χρήσιμοι φρέσκοι χυμοί.

Απαγορευμένα προϊόντα:

• Γρήγορη φαγητά, προϊόντα λουκάνικου, ημι -τελείως προϊόντα, μάρκες και όλα τα εξευγενισμένα προϊόντα.
• Λιπά κρέατα.
• Sdoba, λευκό ψωμί, ζάχαρη.
• Λιπαρά γαλακτοκομικά προϊόντα, αλμυρά τυριά.
• Μαγιονέζα, διαγονιδιακά λίπη.
• Λευκό ρύζι, σιμιγδάλι.
• Μαρινάδες, συντήρηση, αλάτι.
• Αλκοόλ, ενέργεια, σόδα.

Λαϊκές μέθοδοι θεραπείας

Πριν χρησιμοποιήσετε οποιεσδήποτε λαϊκές θεραπείες για την αρθρίτιδα, φροντίστε να συμβουλευτείτε τον θεράποντα γιατρό σας.

1. Βάλτε τη τσουκνίδα και τα μούρα του Juniper σε μια ομοιογενής μάζα. Συνδεθείτε με το βούτυρο 1: 3. Για να ανακουφίσετε τον πόνο, τρίψτε τις επώδυνες αρθρώσεις έως και 3 φορές την ημέρα.
2. Οι ρίζες, τα λουλούδια ή τα κλαδιά ενός μαύρου Elderberry. Ρίξτε 1 κουταλιά της σούπας. κουταλιές πρώτων υλών με 1 ποτήρι βραστό νερό. Επιμείνετε, περιτυλίξτε, 3 ώρες, στη συνέχεια στέλεχος. Πιείτε 1/4 φλιτζάνι έως και 4 φορές την ημέρα 30 λεπτά πριν από τα γεύματα.
3. Βράζετε 10 g φύλλου δάφνης σε 250 ml νερού για πέντε λεπτά. Αφήστε για πέντε ώρες. Πιείτε από καιρό σε καιρό σε μικρές γουλιές όλη την ημέρα. Τρεις μέρες αντιμετωπίζουμε, ξεκουράζουμε για πέντε, τότε αντιμετωπίζουμε τρεις ημέρες.
4. Συμπίεση μουστάρδας με μέλι. Ανακατέψτε σκόνη μουστάρδας με μέλι και προσθέστε ένα αυγό. Βάλτε την προκύπτουσα αλοιφή στη γάζα και εφαρμόστε στο επώδυνο σημείο.
5. Σύνθετη συμπίεση. Κόψτε το λάχανο κομμένο σε κομμάτια ελαφρώς και περάστε μέσα από τον αποχυμωτή. Υγρασία φυσικού μαλλιού ιστού στο χυμό και προσκολλώνται στο επώδυνο σημείο.
6. Μια σειρά είναι μια άλλη εξαιρετική θεραπεία για τη θεραπεία της αρθλωμάτων. Βράζουμε σε 250 ml βραστό νερό 2 μεγάλες κουταλιές της σούπας μιας σειράς. Μετά από 20 λεπτά, το αφέψημα είναι έτοιμο. Πάρτε 2 κουτάλια τρεις φορές την ημέρα πριν από τα γεύματα. Το μάθημα είναι 30 ημέρες.
7. Η αλοιφή του χαμομήλι, του καλέντουλα και του burdock αντιμετωπίζει καλά τον πόνο, ανακουφίζει τη φλεγμονή. Για την προετοιμασία του, πρέπει να αναμειγνύετε σε ίσες ποσότητες λουλούδια χαμομήλι, καλέντουλα, ρίζα burdock, συνδέστε βότανα με πετρελαϊκό ζελέ και αφήστε για 1-2 ημέρες. Χρησιμοποιήστε την αλοιφή για σοβαρούς πόνους έως και 5 φορές την ημέρα.
8. Σε βραστό νερό, βάλτε τα ίσα μέρη του φλοιού ιτιάς, των σημύδων και των λουλουδιών καλέντουλας. Βράζετε το μείγμα για 10 λεπτά, στη συνέχεια αφήστε το να παρασκευάσει κάτω από το καπάκι το ίδιο ποσό. Πρέπει να πάρετε ένα αφέψημα ψύξης 200 ml μισή ώρα πριν από τα γεύματα.

Πρόληψη

Σε μια μείωση του κινδύνου αρθρίσεως, οι ακόλουθες στιγμές διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο:

• να απαλλαγούμε από επιπλέον κιλά.
• Θεραπεία των μυοσκελετικών παθολογιών.
• ενεργό κίνηση καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής.
• σωστή διατροφή (διατροφή, ισορροπημένη διατροφή);
• Αποφεύγοντας την υποθερμία της άρθρωσης ·
• Ένας υγιής τρόπος ζωής με το σωστό καθεστώς.